Ik heb al jaren nachtmerries over mijn overleden zus. Ik kan niet bijhouden hoe vaak ik in mijn dromen naar haar begrafenis heb moeten gaan. Wat erger lijkt, is dat ze erin leeft, wat in tegenspraak is met de realiteit omdat ze al jaren overleden is.

‘Het spijt me, je weet dat ik al die jaren van je heb gehouden,’ zei ze dan in mijn slaap, maar ik wilde haar verontschuldiging niet – niet toen het te laat was om haar te redden. Niet toen ik zo machteloos was in de dromen.

Ze liet me elke nacht wakker schrikken met een schreeuw ….

4 : 01am…… Ik werd wakker en merkte dat ik van top tot teen rilde.

De kille lucht kroop langs mijn ruggengraat van de gang naar de poriën van mijn huid.

Het volgende moment zou vrede moeten zijn ….zoete vrede ….tot het keer op keer gebeurde – 4:01 uur …elke nacht opnieuw …

De routine zat er in gebakken, wat nu ….

—

Ik had al jaren last van nachtmerries en had de rusteloosheid geaccepteerd dat ik niet begreep wat ze waren. Ik begon erover geobsedeerd te raken en las of zocht online en kreeg nooit de verlichting waar ik zo wanhopig op zoek naar was; ik was ten einde raad.

Op een nacht kon ik niet meer slapen en besloot ik de sprong te wagen, in de veronderstelling dat het niet meer pijn kon doen dan elke nacht.

Ik ging op zoek naar een dokter die me die dag kon zien, wat niet zo eenvoudig was met de drukte die artsen toen mee te maken kregen – corona was net uitgebroken, maar vond er dan toch een die me de volgende ochtend kon ontvangen.

Enkele uren later was het zo ver, ik ging naar binnen, ontmoette de dokteres, en vertelde haar alles – over de nachtmerries en elke nacht wakker worden, stress op het werk, een discussie met m’n vrouw, buurman, alles die zich had afgespeeld in periode van toen het begon, tot op die bewuste ochtend.

—

Na enkele consultaties en vervolgens een uitgebreid onderzoek in de slaapkliniek van Amsterdam stond ik op de parking van het labo waar ik de resultaten moest oppikken die dag.

De scherpe wind die ochtend maakte het bijna ondraaglijk om de auto uit te komen. Wat was het koud voor de tijd van het jaar.

Ik was nerveus, dus ik was gestopt bij de nabijgelegen coffeeshop voor een snelle oppepper voordat ik naar binnen ging.

Ik bleef ijskoud in de rij staan en probeerde het menubord te begrijpen toen hij op mijn schouder tikte. Een man fronste de wenkbrauwen en vroeg me of ik een kopje koffie met hem wilde delen.

Waarop ik had gezegd alleen als je er twee bestelt.

Uiteindelijk hebben we meer dan een uur gepraat over filosofie, dromen en onze carrières, waardoor ik me beter voelde over mijn eigen levenskeuzes. Het was moeilijk om te vertrekken omdat ik niet wist wanneer ik ooit nog eens zo’n boeiend gesprek kon voeren met iemand.

—

De verpleegster overhandigde me de resultaten, gebonden in een blauwe map, haar blik ijskoud, bijna zoals het weer buiten.

Ik besloot om alles in de auto te lezen, en dat zal voor na het weekend zijn!

Jouw nachtmerries over post ontvangen kan ik alvast van je overnemen. Voor een vrijblijvende offerte surf je naar Inkomende post ADD Business Point ADD Business Point.

Goed weekend alvast!

Florentijn van den Bos::Flex4You